وقتی یه طلبه عاشق میشه،مطمئن نباش عشق اولی. شاید اون بارها غروب جمعه برای محبوبش اشک ریخته، از دریچه قلبی که واردش شدی هزاران بار کفش های نگاهش رو در حضور قدم های خداوند جفت کرده و پنجره این چهار دیواری محبوس رو با روغن ایمان،امید و دعا برق انداخته!

پَس تعجب نکن چرا تو انتخاب شدی، یا زمینی نبودی، یا آسمانی خواهی شد....

وقتی یه طلبه عاشق رو دیدی نگو منو چقدر دوست داری، اگه تونستی تو سنگینی نجابت نگاهش قد خم نکنی فقط بپرس "برنامه زندگیت چیه" و منتظر باش فصلِ حکمتِ خلقتِ انسانُ از زبان اون بشنوی...

وقتی یه طلبه عاشق میشه، درسُ مشقُ مباحثه و حتی!! دشمنش کامل میشه. اینقدر که میدونه اگه معشوقش در زندگی محلّ اعرابی نداشته باشه دین و دنیاش به فناست.

میتونی قَدَم زدن و کتاب خوندنشُ میتونی تهِ یه کتابخونه قدیمی یا توی یه حیاط باصفا کنار حوض دلتنگی ببینی...و قتی گُمش کردی، کنار پنجره های رنگیِ یه امام زاده یا زیر چتر آفتابِ قبور شهدا پیداش کنی...

وقتی یه طلبه عاشق میشه، دیگه غرورشُ برای تو خرج میکنهُ تو میری تو لیستِ غیرتِ طلایی، پس ناراحت نشو اگه براش سنگین ترین شخصیت عالم شدی، فقط بدون مسئولیت سنگینی داری که دُنیا دُنیا نگاه به همراهته، هی فلانی..! تو با دیروز فرق داری، عاشِق باش که عشقِ آسمانی تو برای تو خواهد بود...

 وقتی تو عاشق یه طلبه میشی، انگار گنبد سبزِ نگاه تو باید دید وسیع تری داشته باشهُ، طبع بلند تو از شهد زندگی طعم الهی پیدا کنه، یعنی ضمیر فصل تو چنان صدارت طلب بشه که هیچ مانعی نتونه در زندگی لغزشیّ و دلهره ای ایجاد کنه....بله! تو باید از حروف جرِّ زائدِ مادّیات و دنیا دوری کنی..

وقتی تو عاشق یه طلبه میشی، وقارت، متانتت، سنگینیت میشه الگوی زمینُ زمان. اصلا همه اونهارو هم نبینی باید ایمانِ قلبی داشته باشی که راه های ساده تری هم برای رسیدن به خدا هستُ تو با نیمه گمشده به اون خواهی رسید....

منبع :وبلاگ چهارده آینه حق